| Category | English | Turkish | |
|---|---|---|---|
1. | Common Usage | absolution noun | günahların bağışlanması |
2. | General | absolution noun | affetme |
3. | General | absolution noun | ibra |
4. | General | absolution noun | allah tarafından affedilme (günah) |
5. | General | absolution noun | günahların affedilmesi |
6. | General | absolution noun | af (günah için) |
7. | General | absolution noun | suçun bağışlanması |
8. | General | absolution noun | günahların veya suçların affedilmesi |
9. | General | absolution noun | aklanma |
10. | General | absolution noun | arınma |
11. | General | absolution noun | beraat etme/edilme |
12. | General | absolution noun | günah çıkarma |
13. | General | absolution noun | günahın bağışlanması |
14. | General | absolution noun | günahlarının affedilmesi |
15. | General | absolution noun | günahların bağışlandığının ilan edilmesi |
16. | Law | absolution noun | aklama |
17. | Law | absolution noun | beraat hükmü |
18. | Law | absolution noun | beraat kararı |
19. | Law | absolution noun | suç veya cezayı affetme |
20. | Law | absolution noun | tebriye |